مناجات محرمی با امام زمان عجل الله تعالی فرجه
ای واسـط فـیـض دو ســرا آجَـرَکَ‌الله وی حجّت حق؛ صاحب عزا آجرک‌الله با نالۀ زهـراست عجین سوز صدایت هــمــنــالــۀ اُمّ‌الــنّــُجَــبــا آجـــرک‌الله دریـاب مـرا در غـم سـالار شـهـیـدان ای مـنــتــقــم خــون خــدا آجــرک‌الله اذنـی بـده تـا گـریـه‌کـن جـدّ تو بـاشـم هرجا که شـود روضه بـپـا آجرک‌الله ما روضه گـرفـتـیـم قـدم‌رنجـه نـمایی تـا جـلـوه کـنـی بـر دل مـا آجـرک‌الله ما هرچه که داریم از آن گوشۀ چشم است تـو روی مـگـردان ز گــدا آجـرک‌الله راضی به رضای تو شدن خیر و فلاح است کی می‌شوی از شیعه رضا؟ آجرک‌الله با اشک بشوئیم دل از زنگ معـاصی بــاشــیــم ســرِ خــوان ولا آجــرک‌الله ای بـانـی هـرسـالـۀ روضـه مـددی تا در روضـه بـیـابـیـم تـو را آجـرک‌الله بر عـاشـق جـامـانـدۀ ارباب عـطا کن یـک تــذکـرۀ کــرب و بـلا آجـرک‌الله |